Tijdritfiets vs Racefiets

Aan een tijdrit of een triathlon kan je natuurlijk met een gewone racefiets deelnemen. Maar de meeste deelnemers maken gebruik van tijdritfietsen. Zo’n aerodynamische tijdritfiets heeft veel minder luchtweerstand, waardoor veel hogere snelheden behaald kunnen worden. Deelnemers zonder een speciale aerodynamische fiets zullen dus zeer waarschijnlijk niet de beste tijden kunnen neerzetten.

Het frame van een tijdritfiets zelf is aerodynamisch ontwikkeld, maar het grootste voordeel zit hem in je eigen fietshouding. Dankzij het plat tijdritstuur met de extentions, lig je helemaal plat, vooruit en met je schouders dicht bijeen. Deze houding kan ongemakkelijk zijn, maar met een juiste bikefitting kan je de balans zoeken tussen krachtoverbrenging, aerodynamica en comfort.

Naast de speciale tijdrit- of triathlonfietsen wordt er bij een tijdrit ook gebruik gemaakt van andere kleding. Deze skinsuits bestaat, in tegenstelling tot de meeste gewone wielerkleding, uit 1 geheel. Dit helpt ook om de luchtweerstand te verlagen. Om het geheel af te maken dragen de deelnemers een aerodynamische helm. Deze helm helpt om, bij de juiste houding op de fiets, de luchtstroom op de juiste, meest effectieve manier langs het lichaam van de coureurs te sturen. Daardoor vermindert de luchtweerstand ook.

De feiten in een kort overzicht

• zeer aerodynamische en lichtgewicht frames en fietsonderdelen

• hoge kwaliteit frame materialen

• ligstoel en hoorn stuur voor meer comfort

• steile zithoek en zeer vlakke zitpositie

• korte achter driehoek en naar voren verschoven zwaartepunt

Triathlon

Een triathlonfiets lijkt op een tijdritfiets. Meestal heeft een triathlonfiets een steilere zitbuishoek, waardoor de benen meer in een zelfde positie komen als met hardlopen. Hierdoor wordt de overgang van wielrennen naar hardlopen een stuk makkelijker. De bovenbuis van een triathlonfiets is iets korter als de bovenbuis van een racefiets. Dit is mede om te zorgen dat de positie op het ligstuur beter vol te houden is voor de armen. Voordat een triathleet op de fiets stapt heeft deze al een aantal kilometer gezwommen. De armen zijn dus al vermoeid, en juist met die armen moeten de rus en nek ondersteunt worden op het ligstuur. Dit is eenvoudiger met een kortere bovenbuis.

Tijdritfietsen in wegwedstrijden zijn geometrisch onderhevig aan bepaalde UCI-limieten. Bij triathlon is dit niet het geval. Daarom hebben toegewijde triathlonfietsen vaak een meer futuristische look. Ze kunnen ook voorzien worden van allerlei accessoires om extra materiaal, voedsel en drinken te kunnen meedragen, zonder teveel extra luchtweerstand. Dit omdat het fietsonderdeel in lange triathlons en Iron Mans veel langer is dan de gemiddelde 'gewone' tijdrit.

Tijdridfietsen met hoogwaardige uitrusting

In plaats van het gebogen racefietsstuur hebben triatlon- en tijdritfietsen een ligfietsbevestiging of een zogenaamd aerostuur en een claxonstuur voor vlakke koersen. Op de ligfietsbevestiging kunnen de ellebogen en onderarmen tijdens de rit rusten, wat niet alleen comfortabeler is voor de berijder, maar ook veel energie bespaart na een inspannende zwempartij. Tegelijkertijd zijn ook de versnellingshendels aan de bevestiging bevestigd, zodat ook vanuit de zogenaamde aero-positie kan worden geschakeld. De triatlonwielen zijn een ander belangrijk criterium. Dankzij hoog geprofileerde velgen of trispaken (met drie spaken) zijn ze vaak bijzonder aërodynamisch gevormd, meestal in de wielmaat 28" zoals bij de Racefiets.

De geometrie van een triatlonframe verlegt het zwaartepunt van de berijder verder naar voren door de veranderde zitpositie en de verkorte achterdriehoek, zodat de fiets veel wankeler kan worden bestuurd en meer kracht en oefening vereist. Dit is vooral merkbaar op bochtige wegen. Bij het uitaccelereren en in de bocht zelf is de framegeometrie van de triatlonfiets eerder een belemmering. Hetzelfde geldt voor heuvels: als je uit het zadel stapt voor een klim, is de tijdritfiets moeilijk te besturen en het voordeel van de lage luchtweerstand is in dit geval nihil.

Triatlonfietsen 2022: Onze hoogtepunten

Het motto voor triatlonfietsen is ook - lichter, sneller, beter - waarbij de "sneller" vaak voortkomt uit verbeterde aerodynamica. Bij de gloednieuwe triatlonfietsen draait alles om het bereiken van de ultieme snelheid door een bijna perfecte aerodynamica. En niet in termen van de motor, maar in termen van de combinatie van rijder en motor. Om dit te bereiken wordt bijvoorbeeld het frame volledig opnieuw ontwikkeld of versterkt met een systeemintegratiebenadering als een holistisch concept, dat de berijder enerzijds kracht moet besparen en hem anderzijds sneller moet maken. De eerste stap op weg naar een revolutionaire fiets is alles overboord gooien wat vertrouwd en conform is.

Een tijdritfiets of triathlonfiets kopen

Een tijdritfiets kopen doe je niet zomaar. Deze fietsen zijn vrij duur. Zeker als je een goede fiets van carbon wilt. Probeer eerst een tijdrit te rijden met een gewone fiets met een daarop gemonteerd ligstuur. Zet het zadel zover mogelijk naar voren, en monteer een korte stuurpen. Zo kan je kijken of het tijdrijden wel iets is wat je wilt doen. Als dit bevalt ga je op zoek naar een goede wielerspecialist. Daar wordt je dan helemaal opgemeten zodat je een goede tijdritfiets kan kopen. Een triathlonfiets kopen verschilt niet heel veel van het kopen van een tijdritfiets. Het gaat er in beide gevallen om dat je positie op de fiets goed is. Zo kan je het beste je kracht overbrengen op de pedalen. En als je een goede, comfortabele positie op de fiets hebt kan je dit ook langere tijd volhouden. Mocht je net niet lekker zitten op je fiets, dan moet je niet gelijk een nieuwe fiets kopen, maar de afstelling met kleine stapjes veranderen. Doe je dit te snel, dan loop je het risico op blessures. Door steeds met kleine beetjes de afstelling van je fiets aan te passen, zal je deze veranderingen minder merken. Fiets na iedere verandering een paar trainingen voordat je verdere aanpassingen doet. Blijf dit zo doen totdat je de ideale positie hebt gevonden.

Je merkt het vanzelf wanneer je de ideale positie op de fiets hebt gevonden. Deze houding voelt prettig aan tijdens het rijden. Je kan maximale kracht op de pedalen overbrengen, en je raakt niet vermoeid in je armen, schouders of nek. Deze positie kan je dan langdurig vasthouden zonder problemen te ervaren.